جراح‌ماهی زرد یکی از معروف‌ترین و زیباترین جراح‌ماهیان آکواریوم‌های مرجانی است. این ماهی به لحاظ شفافیت رنگی از جمله بهترین ماهیانی است که در آکواریوم آب شور زندگی میکند.
بالغ‌های این گونه تا ۲۰ سانتی‌متر در درازای بدن و ۱ تا ۲ سانتی‌متر در قطر بدن رشد می‌کنند. نرها به طور عمومی از ماده‌ها بزرگتر هستند.
رنگ زرد شفاف این ماهی در درازای بدن کمی کم‌رنگ‌تر شده و همراه با یک هاله رنگ قهوه‌ای و نوار سفیدی در میانه بدن است. این نوار سفید گاهاً در طول روز هم قابل مشاهده است.
جراح‌ماهی زرد دارای بدنی بیضی شکل و دهانی پوزه‌مانند است که برای تغذیه از جلبک‌ها استفاده میکند. تیغه‌ای تیز نیز در ابتدای بالهٔ دمی برای دفاع از خود دارد.
این ماهی به دلیل فعالیت بالا، مقاومت و سازگاری بالا در شرایط اسارت، مورد علاقهٔ تمام آکواریوم‌داران است و با سایر ماهیان آکواریومی رفتاری آرام و صلح‌طلبانه دارد.
برای تغذیه از مقدار فراوان غذاهای گیاهی و جلبک‌های دریایی در آکواریوم استفاده شود که در سلامت و رنگ آن تأثیرگذار است. این ماهی در محیط طبیعی خود از انواع جلبک‌ها و گیاهان دریایی تغذیه میکند.
همچنین، جراح‌ماهی زرد به پاک‌کردن جلبک‌های مزاحم از بدن لاک‌پشت‌های دریایی می‌پردازد، که این عمل به عنوان یک خدمت‌رسانی مفید در آکواریوم مرجانی تلقی می‌شود.
زیستگاه اصلی
جراح‌ماهیان زرد معمولاً در مناطق مرجانی با عمق ۲ تا ۴۶ متر در سواحل مناطق مختلفی از اقیانوس ارام، سواحل هند، شرق ژاپن و غرب هاوایی یافت می‌شوند. این ماهیان بخش قابل توجهی از جمعیت خود را در منطقه هاوایی دارند، به‌طوری‌که حدود ۷۰ درصد از آن‌ها در این منطقه صید می‌شوند. به همین دلیل، گاهی این ماهیان به نام “جراح هاوایی” شناخته می‌شوند.
نگهداری در آکواریوم
برای نگهداری جراح‌ماهی زرد، به یک آکواریوم با حداقل ظرفیت ۷۵ گالن، مخفیگاه‌های فراوان، فضای شنای زیاد و نور مناسب نیاز است.
این ماهیان به طور گسترده در آکواریوم‌ها نگهداری می‌شوند و در محیط بسته تا ۲۰ سانتی‌متر رشد می‌کنند. عمر آن‌ها در طبیعت تا ۳۰ سال می‌تواند باشد، اما در آکواریوم‌ها به طور متوسط بین ۵ تا ۱۰ سال زنده می‌مانند، با حداقل ۲ تا ۵ سال در آکواریوم‌های کوچکتر و تا ۲۰ سال در آکواریوم‌های بزرگتر.
گاهی ممکن است به دلیل شرایط نامناسب و نگهداری غلط در ماه‌های نخست بمیرند، اما در شرایط مناسب، بیماری‌هایی مانند بیماری سفیدک را کمتر تجربه می‌کنند.
این ماهیان به عنوان ماهیان نیمه‌مهاجم شناخته می‌شوند و می‌توان آن‌ها را در آکواریوم‌های همراه با سایر ماهیان نیمه‌مهاجم نگهداری کرد. اما برای نگهداری در کنار سایر جراح‌ماهیان از گونهٔ «Zebrasoma» که تهاجمی هستند، به آکواریومی با ظرفیت بیش از ۱۵۰ گالن آب نیاز است.
اگر هنگام معرفی به آکواریوم نو از شک دمایی جلوگیری شود و استرس زیادی وارد نشود، احتمال ابتلا به بیماری بسیار کمتر خواهد بود.
