هرکسی که فکر میکند لندنیها ترجیح میدهند امن بازی کنند، ممکن است مجبور شود این نظر را در اینجا رد کند، زمانی که استخر معلق در لندن به ارتفاع تقریباً 115 فوتی در هوا به روی ساکنان آپارتمانهای Embassy Gardens باز میشود.
در سال 2013، جامعه چندمنظوره توسعهیافته EcoWorld Ballymore در محله Nine Elms لندن، از همه امکانات لوکس قابل تصور برخوردار بود: یک عرشه آسمانی روی پشت بام با یک منطقه غذاخوری سرپوشیده و یک گلخانه مخصوص درختان پرتقال معطر، یک سینمای خصوصی با دیوارهای قرمز باشکوه. دارای نه صندلی عاشقانه شیک و صفحه تخت به سبک سینما، یک باشگاه ورزشی وسیع که رقیب باشگاههای مورد علاقه Equinox است، یک سوئیت لانژ با سقف بلند با یک بار با خدمات کامل، یک باغ سرسبز در یک دره آرام در سطح زمین، و یک استخر سرپوشیده آرام 24 ساعته باز است.
با این حال، تقریباً یک دهه پیش، در یک بعد از ظهر تابستانی بسیار گرم، سران خلاق بالیمور دریافتند که یک امکانات ضروری وجود دارد که رودخانه تیمز در مجاورت سفارت باغ فاقد آن بود: یک استخر روباز که ساکنان و مهمانانشان می توانند در روزهای فوق العاده گرم از آن لذت ببرند. با این حال، تنها جایی که به اندازه کافی بزرگ برای استخر شنا باشد، پشت بام بود – و حتی اندازه آن نیز کاملاً مناسب نبود. بنابراین آنها تصمیم گرفتند اولین استخر شناور جهان را بسازند که به درستی “استخر آسمان” نامیده می شود.
این واحه گرم شده به طول 82 فوت، که در دو سقف مسطح ساختمان های برجسته Embassy Gardens پنج ستاره مانند هتل پنج ستاره کشیده شده است، شاید بزرگترین تکه تکه اکریلیک باربر جهان باشد. این سازه – که در کلرادو ساخته شد، به تگزاس منتقل شد و سپس در یک سفر سه هفتهای به آن سوی اقیانوس اطلس فرستاده شد – کاملاً شفاف است و به نظر میرسد که یک جعبه شیشهای مستطیل شکل در هوا شناور است. و بخشی از آن – به طور خاص 46 فوت – به نوعی در هوا شناور است.
در حالی که هر دو انتهای حوضه شبیه یک استخر شنای روباز سنتی است (به طور یکپارچه یک حفره در زمین را پر می کند و توسط یک پاسیو شیک احاطه شده است)، بخش مرکزی در آسمان معلق است (به لطف قاب فولادی نامرئی آن).
ایده پشت بخش شناور دو چیز بود: اول، این تنها راه حل معقول بود که شامل فدا کردن اندازه استخر نمی شد، و دوم، این امکان را به شناگران می داد که خیابان را ببینند و کالسکه های شهر آسمان را می دیدند. معماران با کنار گذاشتن این بخش تا حد امکان، پلهها و سیستمهای فیلتراسیون را در دو انتهای استخر نصب کردند و 45 فوت وسط را به یک فانتزی آبی مینیمالیستی تبدیل کردند.
توسعه دهندگان برای اینکه دیدگاه خود را زنده کنند، مهندسان سازه Eckersley O’Callaghan و HAL Architects را وارد کردند، آنها تحلیل های رفتاری بی شماری را انجام دادند تا مطمئن شوند که سازه سقوط نمی کند – ترسی که هر شناگری در ارتفاعات بالای زمین ممکن است با آن مواجه شود. . مهندسان و معماران بر روی یک قاب اکریلیک به ضخامت هشت اینچ با پایه ای به ضخامت تقریباً 12 اینچ که فقط 10 فوت عمق دارد و 50 تن وزن دارد، فرود آمدند.
ایده پشت این سازه دیدنی، الهام گرفته از منطقه فوق صنعتی Meatpacking شهر نیویورک، این بود که مرزهای ساخت و ساز و مهندسی را جابجا کند و آینده طراحی را به زمان حال برساند. و پس از یک سال از رویدادهای لغو شده به دلیل بیماری همه گیر، استخر مسحور کننده آسمان در شرف تبدیل شدن به واقعیت است.
بعلاوه، شناگران شبانه از مناظر وسیع ساختمان های پارلمان، چشم لندن و البته تیمز لذت خواهند برد. متأسفانه برای لندنیهایی که برای شیرجه رفتن در استخر آسمان شناور دردناک هستند، این استخر فقط برای اعضای Eagle Club باز است، یک مرکز اجتماعی انحصاری که فقط برای ساکنان باغهای سفارت و مهمانان آنها در دسترس است.